گاهی ممکن است برخی از اصطلاحات حوزه ای دی اچ دی را متوجه نشوید. مثلا بیش فعال درونگرا به چه کسی گفته می‌شود؟ درون گرا یعنی چی؟ اصلا مگر می‌شود که فردی درونگرا باشد و در عین حال نیز علائم بیش فعالی را از خود نشان دهد؟ در صورتی که در خود، شریک احساسی یا یکی از اعضای خانوادتان چنین علائمی را مشاهده کردید، این مقاله مختص شماست!
آیا شما جز افرادی هستید که نیازمند زمان‌هایی برای تنها ماندن، جهت شارژ باتری اجتماعی خود هستند؟
آیا اغلب ارتباطات عمیق را به ارتباطات سطحی ترجیح می‌دهید؟
اگر پاسخ شما مثبت است؛ پس شما ممکن است یک فرد درونگرا باشید. با این حال، اگر شما با اختلال نقص توجه و تکانشگری نیز مبارزه کنید، چه؟ ممکن است یک فرد مبتلا به ADHD درونگرا باشید. در این مقاله، سعی داریم درباره چالش‌های منحصربه‌فردی که افراد درونگرا مبتلا به ADHD دارند و همچنین برخی مکانیسم‌های مقابله‌ای عملی برای کمک به مدیریت این مشکلات صحبت کنیم. همچنین سراغ دنیای جذاب درونگرایی می‌رویم و در مورد چیستی، چگونگی رشد و ویژگی‌های متعدد آن بحث می‌کنیم. فرقی نمی‌کند خود را فردی برونگرا، درونگرا یا جایی در این بین می‌دانید، از شما دعوت می‌کنیم تا با ما همراه باشید تا در تقاطع درونگرایی و ADHD به بررسی عمیق خود بپردازیم.
درونگرایی و برون‌گرایی ویژگی‌های شخصیتی‌ای هستند که نشان می‌دهند به کجا می‌روید تا سطح انرژی خود را دوباره شارژ کنید. برون گراها از دنیای اطراف خود انرژی می‌گیرند. در حالی که افراد درونگرا انرژی را از دنیای درونی خود (افکار و احساسات) تامین می‌کنند. درونگراها اغلب به زمان تنهایی بیشتری نیاز دارند تا باتری‌های اجتماعی خود را شارژ کنند، اما درونگرا بودن به این معنی نیست که شما خجالتی یا ساکت هستید. شما می‌توانید به عنوان یک درون گرا بسیار برون گرا باشید.
آیا می شود کسی بیش فعال و در عین حال درونگرا باشد؟
بله و عوامل مختلفی در بروز درون گرایی در برخی از افراد مبتلا به ADHD دخیل هستند که قرار است درباره آنها صحبت کنیم. پس اول تعریفی ساده از درونگرایی داشته باشیم. پس ابتدا به اصلی‌ترین سوال یعنی درون گرا یعنی چی، پاسخ می‌دهیم.
درون گرا یعنی چی؟
روانشناسان در پاسخ سوال درون گرا یعنی چی؟ می‌گویند: درونگرایی یک ویژگی شخصیتی است که با تمرکز بر افکار و احساسات درونی در ذهن خود به جای محرک‌های بیرونی مشخص می‌شود. درونگراها معمولاً در محیط‌های ساکت و آرام احساس انرژی و راحتی بیشتری می‌کنند و ممکن است در مقایسه با افراد برون گرا به زمان تنهایی بیشتری برای شارژ مجدد باتری‌های خود نیاز داشته باشند. درونگرایی با خجالتی بودن یا داشتن اضطراب اجتماعی یکسان نیست، اگرچه درونگراها ممکن است بیشتر این شرایط را تجربه کنند.
علت درونگرایی چیست؟
درون گرایی در اثر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود. یعنی اینکه محیط و ترکیب ژنتیکی یک فرد در ایجاد درونگرایی نقش مهمی دارد. بر اساس مطالعات، عوامل ژنتیکی حدود 40 تا 50 درصد از علل درونگرایی را تشکیل می‌دهند که نشان دهنده این است که این ویژگی روانی نسبتاً ارثی است. عوامل محیطی مانند تربیت و تجربیات زندگی نیز با ایجاد درونگرایی مرتبط هستند.
پس متوجه شدیم که درونگرایی نسبتاً ارثی است و متغیرهای ژنتیکی تا 50 درصد در درون گرایی فرد دخیل هستند. ژن‌های خاص دخیل در درونگرایی هنوز ناشناخته هستند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ژن‌های متعددی در آن دخیل‌اند که هر کدام درصد نسبتاً متوسطی را در بروز درونگرایی فرد نقش دارند.
علاوه بر ژنتیک عوامل محیطی نیز می‌توانند در ایجاد درونگرایی نقش مهمی داشته باشند. تجربیات زندگی، مانند ترومای دوران کودکی (ضربه روانی)، ممکن است به بروز درونگرایی کمک کند. نگرش‌های فرهنگی نسبت به درون گرایی نیز ممکن است در شکل گیری شخصیت افراد نقش داشته باشند.
در ادامه به مهمترین سوالی که شما را به این مقاله جذب کرده است خواهیم پرداخت، یعنی: بیش فعال درونگرا اصلا وجود دارد و آنها چه ویژگی‌هایی دارند.
آیا افراد مبتلا به ADHD می‌توانند درونگرا باشند؟
علائم ADHD مانند تکانشگری، بیش فعالی و بی توجهی می‌توانند به عنوان برون گرایی پر انرژی ظاهر شوند، اما این علائم مستقل از درون گرا یا برون گرا بودن شما هستند.
به بیانی دیگر، ارتباطی قوی بین ADHD و درونگرایی وجود دارد. علائم ADHD، مانند تکانشگری و بیش فعالی، اغلب می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی و کناره گیری از فعالیت‌هایی شود که طاقت فرسا یا محرک هستند.
چگونه ADHD و درونگرایی بر یکدیگر تأثیر می گذارند؟
اگرچه ADHD و درون گرایی ممکن است دوگانه بعید به نظر برسند، اما در حقیقت آنها می‌توانند به شدت بر یکدیگر تأثیر بگذارند. درونگراهای ADHD خصوصیات منحصر به فردی دارند که با اکثر افرادی که تنها یکی از این شرایط را دارند متفاوت هستند. برای درونگراهای مبتلا به ADHD، تمرکز درونی و نیاز آنها به تنهایی می‌تواند با تکانشگری و بیش فعالی ناشی از ADHD در تضاد باشد.
به عنوان مثال، یک درونگرا ADHD ممکن است در یک جلسه طولانی مدت در یک جا نشستن یا مبارزه با محیط‌های بیش از حد تحریک کننده مشکل داشته باشد، حتی بیشتر از یک فرد برونگرا و یا برونگرا مبتلا به ADHD. از سوی دیگر، درونگرایی می‌تواند برای افراد مبتلا به ADHD نیز یک نقطه قوت باشد. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که افراد درونگرا مبتلا به ADHD ممکن است حافظه کاری و کنترل شناختی بهتری نسبت به همتایان برونگرا خود با ADHD داشته باشند. این موضوع می‌تواند به این دلیل باشد که افراد درونگرا در فیلتر کردن عوامل حواس پرتی و تمرکز روی یک کار ماهرتر هستند.
بیش فعال درونگرا در اجتماع
حال که پاسخ درستی برای سوال درون گرا یعنی چیست پیدا کردیم، به موقعیت‌هایی که فرد بیش فعال درنگرا در آنها با چالش رو به رو می‌شوند، اشاره خواهیم کرد.
ترکیب ADHD و درون گرایی تأثیر قابل توجهی بر خلق و خوی فرد با اضطراب اجتماعی دارد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به ADHDای که درونگرا هستند، ممکن است به دلیل تمایل به تمرکز بیشتر بر افکار و احساسات درونی خود (به جای تحریکات بیرونی) سطوح بالایی از اضطراب را در موقعیت‌های اجتماعی تجربه کنند. این امر معمولا منجر به مشکل در معاشرت و احساس تنش در موقعیت‌هایی شود که آنها را مجبور به تعامل با دیگران می‌کند.
علاوه بر این، افراد مبتلا به ADHD ممکن است با نشانه‌های اجتماعی مشکل داشته باشند و یا برای تنظیم احساسات خود در موقعیت‌های اجتماعی مختلف با دشواری‌هایی مواجه باشند که منجر به اضطراب بیشتر می‌شود. به عنوان مثال، آنها ممکن است نشانه‌های اجتماعی مانند حالات چهره یا زبان بدن را از قلم بیاندازند، که این مشکل می‌تواند منجر به سوء تفاهم و اضطراب اجتماعی بیشتر در این افراد شود. همچنین ممکن است کنترل تکانه‌های خود را چالش برانگیز بدانند و یا کارهایی را به صورت تکانشی بیان یا انجام دهند که منجر به خجالت و اضطراب خواهد شد.
اضطراب اجتماعی معمولا بر حوزه‌های مختلف زندگی فرد مانند مدرسه، کار و روابط شخصی تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به ADHD و درونگرایی ممکن است برای ایجاد رابطه و حفظ دوستی‌ها مشکل داشته باشند و یا به دلیل اضطراب اجتماعی خود، در روابط عاشقانه با مشکل مواجه شوند. آنها همچنین ممکن است در محیط‌های آکادمیک یا کاری دچار مشکل شوند، جایی که اجتماعی شدن بخش مهمی از شبکه سازی و ایجاد روابط حرفه‌ای است.
پکیج طلایی تربیت فرزند بیش فعال
اگر به دنبال تربیت فرزند بیش فعال خود و یا اطلاع از رفتار صحیح با وی هستید، پکیج طلایی تربیت فرزند بیش فعال را به شما پیشنهاد می‌دهیم
علاوه بر ژنتیک عوامل محیطی نیز می‌توانند در ایجاد درونگرایی نقش مهمی داشته باشند. تجربیات زندگی، مانند ترومای دوران کودکی (ضربه روانی)، ممکن است به بروز درونگرایی کمک کند. نگرش‌های فرهنگی نسبت به درون گرایی نیز ممکن است در شکل گیری شخصیت افراد نقش داشته باشند.
در ادامه به مهمترین سوالی که شما را به این مقاله جذب کرده است خواهیم پرداخت، یعنی: بیش فعال درونگرا اصلا وجود دارد و آنها چه ویژگی‌هایی دارند.
نکات طلایی برای مقابله با بیش فعالی درون گرایی
در اینجا چند مکانیسم مقابله‌ای برای افراد بیش فعال درونگرا آورده‌ایم.
- زمان تنهایی خود را برنامه ریزی کنید: زمانی را در برنامه خود به زمان تنهایی اختصاص دهید تا انرژی خود را دوباره شارژ کنید و بر افکار و احساسات درونی خود تمرکز کنید. مثل فعالیت‌هایی مانند مطالعه، مدیتیشن یا پیاده‌روی در طبیعت.
- محیط‌ها و موقعیت‌های اجتماعی دلخواه خود را شناسایی کنید: از محیط‌های بیش از حد تحریک کننده که ممکن است برای شما طاقت فرسا باشند، مانند مهمانی‌های شلوغ یا رستوران‌های پر سر و صدا اجتناب کنید. در عوض، به دنبال محیط‌های آرام‌تر یا تعاملات فردی باشید که امکان مکالمات معنادارتر و ارتباطات عمیق‌تری را فراهم می‌کند.
- حد و مرز تعیین کنید: یاد بگیرید به موقعیت‌های اجتماعی‌ای که برای شما ناراحت کننده یا خسته کننده هستند نه بگویید و نیازهای خود را برای استراحت و تنهایی در اولویت قرار دهید.
- تمرین ذهن آگاهی: تکنیک‌های مختلف ذهن آگاهی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق می‌توانند به مدیریت علائم اضطراب و بهبود تمرکز و کنترل هیجانی افراد بیش فعال درونگرا کمک کنند.
- از دیگران کمک بگیرید: برای مدیریت علائم ADHD و درونگرایی خود می‌توانید با دوستان، خانواده یا یک درمانگر تماس بگیرید تا از آنها حمایت عاطفی و راهنمایی بگیرید.
- خلاقیت خود را شکوفا کنید: راه‌هایی برای بیان خلاقانه و پرورش خلاقیت خود پیدا کنید. نوشتن، موسیقی یا هنر، به عنوان راهی برای پردازش و انتقال افکار و احساسات انسان شناخته می‌شوند.
- تمرین برای داشتن سبک زندگی سالم: ورزش منظم، یک رژیم غذایی متعادل و عادات خواب خوب، همگی می‌توانند در رفاه کلی نقش مهمی داشته باشند و به مدیریت فرد بیش فعال درونگرا کمک کنند.
لازم به ذکر است که نمیتوان با اتکا به یک نشانه نتیجه بگیرید که مبتلا به ای دی اچ دی هستید، در مقاله “اهمیت تشخیص بیماری adhd در بزرگسالان ” می‌توانید از مهمترین علائم اختلال بیش فعالی در بزرگسالان مطلع شوید.
نتیجه گیری
در این مقاله ابتدا به سوال درون گرا یعنی چی پاسخ دادیم. سپس توضیح دادیم که برخی از افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است علائمی از درونگرایی را نیز از خود بروز دهند. سپس راه حل‌هایی برای بهبود زندگی یک بیش فعال درونگرا ارائه دادیم. در صورتی که نیازمند کسب اطلاعات بیشتر هستید، با مشاوران وب سایت adhdyar در تماس باشید.
آیا به دنبال تسریع روند درمان بیش فعالی کودکان و یادگیری طرز رفتار با بچه های بیش فعال هستید؟ پیشنهاد ما به شما، مشاهده دوره از چالش تا آرامش: پکیج تربیت فرزند بیش فعال، است. پکیج درمانی بیش فعالی در واقع، براساس متد دکتر سلین طراحی شده است. دکتر سلین از موفق‌ترین محققان و درمانگران بیش فعالی در آمریکا و جهان به شمار می‌رود و مولف کتاب‌های مرجع در این زمینه است. پس به شما کمک می‌کند تا مطابق استانداردهای تایید شده توسط مشهورترین روانشناسان دنیا با فرزند خود رفتار کنید. به شما پیشنهاد می‌کنیم که صفحه درمان بیش فعالی کودکان با چند ترفند ساده را از دست ندهید.
