مهمترین علائم بیش فعالی کودکان، علائم هشدار دهنده و اولیه ابتلا به بیش فعالی

پس هنگام مرور لیستی که در ادامه از اظهارات معمول والدین در مورد کودکان مبتلا به ADHD بیان شده است، از خود بپرسید که فرزند شما چند بار در روز یا هفته چند بار همان رفتارها را را از خود نشان می‌دهد. درست است که همه والدین چنین اظهارنظرهایی را هر از گاهی دارند، اما والدین کودکان مبتلا به ADHD به طور روزانه و برای مدت طولانی رفتارهای مشابه این لیست را در فرزند خود مشاهده می‌کنند.

• به نظر می رسد که او همیشه در حال خیال پردازی است.
• وقتی باهاش حرف می‌زنم هیچوقت جواب نمیده. تعجب می‌کنم و از خودم می‌پرسم که آیا او صدای مرا می‌شنود یا نه؟
• او همه چیز را گم می‌کند و یا از دست می‌دهد. از زمان شروع مدرسه مجبور شدم چهار ظرف غذاخوری جدید بخرم.
• از او می‌خواهم که به اتاقش برود و لباس بپوشد و ده دقیقه بعد سراغش می‌روم و او را می‌بینم که فقط پیراهنش را پوشیده و با اسباب‌بازی‌هایش بازی می‌کند.
• او نمی‌تواند آنچه را که می‌آموزد را به خاطر بیاورد زیرا دستورالعمل‌ها، درس‌ها، توضیحات و اطلاعاتی را که مدرسه فراگرفته است را فراموش می‌کند.
• حتی با وجود اینکه ما شب‌ها و ساعت‌های طولانی‌ای در تکالیف مدرسه با او کار می‌کنیم، روز بعد او همه چیز را فراموش کرده است!
• یک معلم او را «دانش‌آموز ماورایی و غیر عادی» صدا می‌زند و از نظر یک معلم دیگر او دانش آموزشی کاملا عادی هست.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی یا ADHD یک اختلال مزمن عصبی-رشدی بسیار پیچیده است. حدودا بیش از 60 درصد‌ کودکانی که به آن مبتلا می‌شوند، این اختلال را تا بزرگسالی با خود دارند. ADHD بر توانایی شما یا فرزندتان برای داشتن عملکردی قابل قبول در بسیاری از جنبه‌های مختلف زندگی تأثیر می‌گذارد. تشخیص زودهنگام ADHD به فرد کمک می‌کند تا درمان مناسب مورد نیاز خود را دریافت کند و راه حل‌هایی برای کمک به او برای مدیریت شرایط خود اتخاذ نماید.