اختلال کم‌توجهی و مشکلات تحصیلی از نشانه های بیش فعالی در دختران محسوب می‌شوند که نیازمند درمان رفتاری، مداخله زودهنگام و پشتیبانی عاطفی هستند. این احتمال وجود دارد که اختلال بیش فعالی در دختران با استرس اجتماعی زیادی همراه باشد. برای بهبود مشکلات این‌چنینی، استفاده از راهکارهایی برای توانمندسازی فردی دختران مبتلا به ای دی اچ دی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از راه‌های مهم در بهبود adhd در دختران، تقویت اعتماد به نفس و مدیریت استرس در آنهاست.
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) در گذشته به عنوان یک بیماری مخصوص مردان شناخته می‌شد؛ اما با عمیق‌تر شدن درک و شناخت ما از این اختلال، متوجه شدیم که اختلال adhd در دختران و زنان نیز شایع است. این موضوع تا حدی به این دلیل است که کارشناسان متوجه شدند که علائم ADHD در دختران معمولا متفاوت‌تر از پسرها ظاهر می‌شوند.
مثلا دختران بیشتر به ADHD نوع بی توجهی مبتلا هستند که در آن خیالبافی و خجالتی بودن رایج است. برعکس، برای پسرها ADHD بیش فعالی- تکانشی یا ADHD نوع ترکیبی معمول‌تر است. اگر ADHD در دختران تشخیص داده نشود، منجر به مشکلاتی مانند کمبود توجه در کلاس درس، اعتماد به نفس پایین و خود سرزنشی شده و حتی بر سلامت روان فرد تا بزرگسالی تأثیر خواهد گذاشت. آگاهی از علائم مختلف ADHD در دختران به شما کمک می‌کند تا بدانید چه زمانی باید برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.
در مقاله خصوصیات زن بیش فعال، ما توضیح دادیم که علائم این اختلال در زنان چه تفاوتی با مردان دارد. درباره مشکلات متعددی که این زنان با آن مواجه‌اند صحبت کردیم و به چالش‌های روزمره این زنان اشاره کردیم. ضمن اینکه جدیدترین راجب اخبار روز دنیا درباره تاثیر تغییرات هورمونی در سیکل پریودی، حاملگی و دوره پساقاعدگی را بر علائم ای دی اچ صحبت کردیم.
adhd در دختران چگونه است؟
ADHD دختران و پسران را تقریباً به یک اندازه تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ اما در بسیاری از دختران، تشخیص علائم ADHD دشوارتر است. این بدین معناست که ADHD در دختران کمتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و به همین دلیل دختران شانس کمتری از دریافت خدمات درمانی و روان پزشکی دارند.
دختران مبتلا به ADHD اغلب دارای نوع ADHD-بی توجهی (ADHD-I) هستند. این بدان معناست که آنها در توجه کردن، منظم ماندن و مدیریت زمان مشکل دارند. اما آنها هایپر اکتیو (بیش فعال) نیستند. اختلال بیش فعالی در آنها با تصوری که اکثر مردم از ADHD دارند متفاوت است؛ زیرا تصور همه از کودک بیش فعال تصویری از پسر بچه‌ای است که نمی‌تواند آرام بنشیند و از دیوار راست بالا می‌رود.
حتی دخترانی که بیش‌فعال‌تر و تکانشی‌تر هستند، معمولاً افراد زورگو و بیش از حد احساساتی‌ای شناخته می‌شوند. رفتار آنها ممکن است به عنوان یک مشکل شخصیتی به جای علائم یک اختلال دیده شود.
اما حتی اگر علائم ADHD آنها کمتر آشکار باشد، مشکلات دختران مبتلا به ADHD با مشکلات پسران مبتلا به این اختلال، یکسان است. یک پسر مبتلا به ADHD ممکن است کلاس را مختل کند یا در اتاق سرگردان باشد. یک دختر مبتلا به ADHD شاید در حال بی‌قراری و خیالبافی باشد. هر دو از انجام تکالیف مدرسه شانه خالی می‌کنند، اما احتمالاً معلم پسر را فرا می‌خواند و از او انتقاد می‌کند و یا گذارش او را به والدین می‌دهد، در حالی که دختر مبتلا به بیش فعالی نوع بی توجهی را نادیده می‌گیرند و به مشکل او اهمیت چندانی داده نمی‌شود.
اختلال بیش فعالی در دختران نه تنها در مدرسه بلکه در خانه و در گروه دوستان نیز به مشکلات مختلفی منجر می‌شود و دخترها در چنین شرایطی بیشتر خود را سرزنش می‌کنند: تقصیر من است. من یک آدم بدجنس هستم من باهوش نیستم، او از من متنفر است. دختران مبتلا به ADHD اغلب عزت نفس پایین‌تری دارند و بیشتر از همسالان خود احساس اضطراب و افسردگی می‌کنند.
تشخیص صحیح و به موقع، کمک کننده خواهد بود. زیرا درک اینکه چرا او در حال مبارزه و تقلاست و ارائه درمان و حمایتی که برای موفقیت نیاز دارد موفقیت بزرگی ایجاد خواهد کرد.
علائم اختلال بیش فعالی در دختران
علائم اختلال بیش فعالی در دختران اغلب به عنوان ویژگی‌های شخصیتی به جای ADHD به اشتباه گرفته می‌شوند. یعنی عموم مردم در صورت مشاهده این علائم تصور می‌کنند دختربچه فلان شخصیت منفی را دارد، مثلا کودک شخصیت سر به هوا یا شخصیت بی ادبی دارد. پس اکثر افراد از علائم بیش فعالی در دختران، بی خبرند. آنها این رفتارها را جزو علائم بیش فعالی تلقی نمی‌کنند؛ به همین دلیل است که اغلب نادیده گرفته می‌شوند یا به اشتباه تعریف می‌شوند. اما بیش فعالی در دختران در مقابل پسران چگونه است؟
نشانه های دختر بیش فعال را در ادامه ذکر کردیم.
علائم و ویژگی‌های ADHD اغلب در هر کودکی متفاوت ظاهر می‌شود. ممکن است فرزندی داشته باشید که مبتلا به ADHD تشخیص داده شده باشد، اما هرگز فکر نکرده باشید که فرزند دیگر شما نیز ممکن است به آن مبتلا باشد، زیرا مشکلات و نشانه‌های آنها بسیار متفاوت به نظر می‌رسد.
- منزوی و خجالتی بودن
- به راحتی گریه می‌کنند.
- خیال پردازی و در دنیای خود بودن (غرق شدگی)
- مشکل در حفظ تمرکز؛ به راحتی حواسشان پرت می‌شود.
- بی نظمی و نامرتب بودن (هم در ظاهر و هم در فضای فیزیکی)
- به نظر می‌رسد تلاش نمی‌کنند.
- بی انگیزه به نظر می‌رسند.
- فراموشکار هستند.
- به شدت نسبت به صدا، برخی پارچه‌ها، اتیکت لباس و برخی الیاف حساس هستند.
- پرحرف (همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، اما در گوش دادن اصلا خوب نیستند)
- بیش واکنشی (پاسخ های هیجانی اغراق آمیز)
- معمولا مرتکب اشتباهات زیادی از روی “بی دقتی” می‌شوند.
- معمولا در را محکم می‌بندند.
- مدیریت ضعیف زمان (امور را دیر انجام می‌دهند و یا دیر می‌رسند)
- مشکل در انجام و تکمیل وظایف
- به نظر می‌رسد که خجالتی هستند.
- به راحتی و خیلی سریع ناراحت می‌شوند.
- عدم تمرکز و پریدن از یک فعالیت به فعالیت دیگر
- پردازش اطلاعات و دستورالعمل‌ها برایشان زمان می‌برد.
- به نظر می‌رسد که صدای شما را نمی‌شنود.
- تکانشی کلامی؛ حرف‌های دیگران را قطع می‌کنند.
پیشنهاد مطالعه:
دختران مبتلا به ADHD لزوماً همه این علائم را نخواهند داشت. در عین حال، داشتن یک یا دو علامت به معنای قطعی بودن ابتلا به ADHD در فرد نیست.
اگر دختر، نوه یا دختر جوان دیگری در زندگی‌تان تعدادی از این ویژگی‌ها و علائم بیش فعالی در دختران را به طور مداوم از خود نشان می‌دهد، گفتگو با یک متخصص با تجربه را هرگز فراموش نکنید!
لزوم اهمیت تشخیص به موقع اختلال بیش فعالی در دختران
ویژگی‌ها و علائم اختلال بیش فعالی در دختران ممکن است با افزایش سن دختران تا حدودی تغییر کند. ADHD در دختران نوجوان معمولا تأثیر قابل توجهی بر بهزیستی عاطفی و اجتماعی آنها می‌گذارد. دختران نوجوان ممکن است با طرد اجتماعی، مشکل تمرکز در مدرسه، کنترل ضعیف تکانه، کمرویی، اضطراب و عزت نفس ضعیف دست و پنجه نرم کنند.
دختران مبتلا به بیش فعالی اغلب علائم خود را درونی می‌کنند و به اشتباه فکر می‌کنند که مبارزات آنها به دلیل نقص شخصیت یا ویژگی‌های شخصیتی است نه به عنوان نشانههایی از واگرایی عصبی.
بسیاری از دختران و زنان مبتلا به بیش فعالی از این گلایه دارند که چرا این اختلال از همان ابتدا در آنها تشخیص داده نشده بود؟ چرا پرشکان و روانشناسان از همان ابتدا سعی در تشخیص و شناسایی علائم بیش فعالی در آنها نداشتند؟ در صورت تشخیص به موقع و درمان صحیح چه بسا رنجی که از دوران کودکی تا به حال خود کشیدند را نمی‌کشیدند و از نظر زندگی عاطفی، زندگی شخصی، تحصیلی و کاری در موقعیت بهتری بودند. گوشه‌ای از درد و دل‌های یکی از مخاطبان خانم وب سایتمان در رابطه با عدم تشخیص صحصح علائم بیش فعالی در دختران را در ادامه آورده‌ایم:
من ADHD دارم.
در حدود 10 سالگی، نمرات من افت کردند و تکالیف و مشق شب به چالشی بزرگ برایم تبدیل شد. من همیشه چیزهایی را از دست می‌دادم و یا گم می‌کردم، قرار ملاقات‌ها را فراموش می‌کردم و برای همه چیز دیر می‌کردم. پدر و مادرم که نگران بودند مرا نزد روانشناس کودک بردند.
وقتی از ابتلای من به ADHD پرسیدند، روانشناس گفت: «نه. “من کودک ADHD زیاد دیده‌ام و مشکل فرزندتان بیش فعالی نیست.
“او باهوش است. او خوب خواهد شد.”
تا اینکه من به 11 سالگی رسیدم و حتی تا آن سن نیز دیگر کسی تشخیص نداد من مبتلا به بیش فعالی هستم.
در این خاطره شما متوجه می‌شوید که اهمیت تشخیص بیش فعالی در موفقیت و احساس خوشبختی فرد چه میزان مهم است، دختران در زمینه تشخیص بیش فعالی مورد کم لطفی قرار گرفتند و آنها بیشتر نوع بی توجهی ای دی اچ دی را از خود بروز می‌دهند.
آیا به دنبال تسریع روند درمان بیش فعالی کودکان و یادگیری طرز رفتار با بچه های بیش فعال هستید؟ پیشنهاد ما به شما، مشاهده دوره از چالش تا آرامش: پکیج تربیت فرزند بیش فعال، است. پکیج درمانی بیش فعالی در واقع، براساس متد دکتر سلین طراحی شده است. دکتر سلین از موفق‌ترین محققان و درمانگران بیش فعالی در آمریکا و جهان به شمار می‌رود و مولف کتاب‌های مرجع در این زمینه است. پس به شما کمک می‌کند تا مطابق استانداردهای تایید شده توسط مشهورترین روانشناسان دنیا با فرزند خود رفتار کنید. به شما پیشنهاد می‌کنیم که صفحه درمان بیش فعالی کودکان با چند ترفند ساده را از دست ندهید.
تاثیر بلوغ و نوسانات هورمونی بر علائم بیش فعالی در دختران
قبلا هم توضیح دادیم که تغییرات هورمونی بر نشانه های دختر بیش فعال موثر هستند. دختران در فاز لوتئال و یا در دوره پریودی با کاهش استروژن، با افزایش علائم بی‌توجهی و تکانشگری مواجه خواهند شد. پس کاهش استروژن علائم اختلال بیش فعالی در دختران را تشدید می‌کند.
بر اساس یکی از پژوهش‌های اخیر، شروع منارک در دخترانی که داروهای محرک مصرف می‌کنند، حدود شش ماه دیرتر از دیگر دختران شروع می‌شود. منارک در زبان عامیانه به اولین پریود گفته می‌شود.
نتیجه گیری
اختلال بیش‌فعالی در دختران، مانند نقاشی پیچیده‌ای از رنگ‌ها و خطوط است که هر کدام داستان خود را دارند. این دختران، که گاهی در سکوت خود فرو می‌روند، ممکن است در میان جمعیت نادیده گرفته شوند. اما درون آنها جهانی از افکار و احساسات در حال جوشش است.(چرا که ممکن است فکرشان درگیر، مدیریت خشم و بی قراری و مشکلات تحصیلی خود باشد). اختلال بیش فعالی در دختران ممکن است به صورت حواس‌پرتی، ناتوانی در تمرکز بر تکالیف یا بازی‌های ناتمام نمایان شود. این اختلال، که اغلب با پرخاشگری و بی‌قراری در پسران همراه است، در دختران می‌تواند به شکلی آرام‌تر ولی همچنان چالش‌برانگیز بروز کند. درک و پذیرش این تفاوت‌ها، گامی حیاتی در جهت حمایت و توانمندسازی دخترانی است که با این چالش‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. پس اگر در پی بهبود adhd در دختران هستیم، می‌بایست نقش مداخله زودهنگام و پشتیبانی عاطفی از آنها را جدی بگیریم.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره طرز رفتار با بچه بیش فعال، با کارشناسان وب سایت adhdyar در تماس باشید.
